اثبات زوجيت

هر آنچه بايد از وكالت و حقوق بدانيد

اثبات زوجيت

اثبات زوجيت 

يكي از دعاوي است كه توسط يكي از زوجين عليه ديگري مطرح مي شود دعواي زوجيت است كه نسبت به آن در محاكم مي بايست رسيدگي شود. از آنجايي كه اين دعوا از دعوايي شايع نبوده و به نوعي خاص و منحصربفرد است، لذا ترجيح داديم كه در اين مقاله به آن بپردازيم تا براي خيلي از افراد اين مسائل مرتبط با اين موضوع حل شود. مطابق ماده ۱۲۵۷ قانون مدني و ۱۹۷ قانون دادرسي مدني هركسي كه نسبت به ديگري حقي دارد اصولاً مي بايست آن را به اثبات برساند و اين مواد اشاره به اين موضوع داشته اند. دعواي زوجين نيز دلالت به اين قضيه دارد. كه به وسيله مدارك و مستندات زوجين مي بايست بتوانند رابطه زوجيت را به اثبات برسانند. حال در اين راستا سوالاتي مطرح مي گردد از جمله اينكه اثبات رابطه زوجيت چه منافعي براي زوجين دارد؟ و با اين كار چه امري به اثبات مي رسد؟ آيا اثبات زوجيت بدون ذكر شروط ضمن عقد متعلق اثبات قرار مي گيرد يا حتما بايد با شروط و تفاصيلي عقد را اثبات كرد؟

 

متعلق اثبات 

 

وفق گفته حامد اميري وكيل خوب امور خانواده در اصفهان و ماده ۲۳۰ قانون آيين دادرسي مدني جديد دو مرد يا يك مرد و دو زن مي توانند بر زوجيت زوجين شهادت دهند و نسبت به شهادت شاهد فقهاي شيعه و حنيفه اتفاق نظر دارند، و لازم نيست كه شروط و تفاصيل عقد ذكر شود. البته طبق نظريه فقهاي حنبلي ادعا مي كنند كه شهادت شاهد بر عقد زوجين كافي نيست بلكه بايد شروط عقد را هم بيان كنند، و شروط عقد بخاطر اين عقد منبع اختلاف است. به طور مثال ممكن است كه در عقد شرطي وجود داشته باشد كه مقتضاي عقد بوده يا حالت تعليقي عقد اين شرط را باطل مي كند.

در مورد عقد در صورتي كه تعارضي وجود داشته باشد، به خاطر تبعيت و پيروي از فقهاي شيعه، اصول عقد را بايد اثبات كنيم، و شرط دليل از مدعي بعد از ثابت شدن اصل عقد، بايد مطالبه شود. اين روال در ساير عقود مانند بيع طي مي شود. به طور مثال دادگاه مي تواند در ابتدا اصل بيع را به استناد دليل، احراز نمايد و بعد از آن از بر اساس شرط مدعي فسخ ، دليل حق فسخ و در مرحله دوم، دليل تمسك به خيارفسخ را مطالبه مي كند. براي توجيه اين نظر بايد اذعان كنيم كه امر اضافي شرط مسئله شده و در صورتي كه جزء اركان صحت عقد محسوب نشود، مي توان نسبت به وجود يا عدم وجود آن ترديد داشت و با توجه به اصل زياده اين كار را به انجام رساند و از مدعي بخاطر وجود شرط، دليل آن را مطالبه كرد. ركن صحت عقد چناچه مفاد شرطي با امري ثابت شود بوجود مي آيد، بنابراين بايد بخاطر اين كه عقد و شرط در اصل يكي هستند با فقهاي حنبلي هم عقيده شد. مي توان رابطه زوجيت را اثبات كرد چناچه ادعايي نسبت به جعل سند رسمي ازدواج وجود نداشته باشد.

 

زوجيت و دلايل براي اثبات رابطه زوجيت 

دلايل كلاسيك براي اثبات رابطه زوجيت عبارت اند از :

الف) اقرار 

اقرار از مهم ترين دليل در امور حقوقي به حساب مي آيد كه همچنين دليل محكم و قاطعي براي اثبات رابطه زوجيت به شمار مي رود. دادگاه نيز مي تواند بر اساس همين اقرار حكم بدهد در صورتي كه اين اقرار با صحت شرايط موجود در قانون مدني و قانون آيين دادرسي مدني در يك جا واقع شود، بنابراين نمي توان درخواست تجديدنظر يا فرجام خواهي نسبت به چنيني حكمي نمود، حتي برخي فقها نسبت به قاطعيت مطلق استنباط كرده اند كه حتي بعد از اقرار، حكم دادگاه لزومي ندارد ولي صدور حكم دادگاه مي تواند بر اقرار صحت بگذارد. از آنجايي كه اقرار به اثبات رابطه زوجيت كمكي نمي كند، بنابراين لزومي به تفصيل بيشتر هم نيست.

ب) سند كتبي 

در ابتداي عقد اغلب زوجين، سند ازدواجي را امضاء مي كنند كه اين سند به زوجين به صورت رسمي يا غيررسمي تحويل مي شود. و فقط به اين منظور سند نكاح يا همان سند رسمي ازدواج تنظيم مي شود. و مهم ترين سند براي اثبات رابطه زوجيت است در صورتي كه اين سند جعل نشود. امروزه در جامعه مدرن سند ازدواج مهم ترين دليل شناخته مي شود هرچند به نظر فقها صادركننده سند ازدواج مي تواند اهميت آن را نشان دهد اما به هر حال از اهميت چندان زيادي سند در مقايسه با اقرار، برخوردار نيست. ازدواج مي بايست براساس ماده قانوني ۶۴۵ قانون مجازات اسلامي به ثبت برسد، و اين امر به دليل جنبه كيفري قضيه است و براي سند ازدواج هيچ گونه ضمانت اجرايي وجود ندارد. شرط ماهوي صحت ازدواج ثبت ازدواج در دفترخانه ، به حساب نخواهد آمد و چناچه ازدواجي به ثبت نرسد، براي آن مجازات كيفري را نمي توان متصور شد و مشخص مي شود در هر حال كه ازدواجي صورت نگرفته است.

مشكلات كمتري براي آن به وجود خواهد آمد در صورتي كه ازدواج دائم به ثبت رسيده باشد، در صورتي كه براي ازدواج موقتي كه حتي به ثبت نمي رسد مشكلات زيادي بوجود خواهد آمد. البته اين سخن بدين معنا نيست كه از آنجايي كه ازدواج موقت به ثبت نمي رسد، پس كسي كه ازدواج موقت مي كند، مشكلات بيشتري را به واسطه عدم ثبت تجربه خواهد كرد، كسي كه بخاطر عدم ثبت ازدواج موقت متضرر مي شود و مي تواند به دادگاه مراجعه كند و درخواست كند كه طرف ديگر هم ازدواج موقت خود را به ثبت برساند. اگر سند رسمي نيز براي رابطه زوجيت صادر مي شود، مي تواند به آن براي اثبات رابطه زوجيت نسبت استناد كرد، در صورتي كه چنين سندي مورد ترديد و شك واقع نشود به دليل اينكه جعل شده باشد. سند ديگري براي اثبات رابطه زوجيت اقرار نامه كتبي مي باشد؛ و صد البته نبايد طرفين چنين سندي را تكذيب كنند.

ج) شهادت شهود 

يكي از مهم ترين دلايل اثبات رابطه زوجيت از نظر وكيل موفق پرونده هاي طلاق شهادت شهود است. ي توانند به دادگه مراجعه نمايند شاهداني كه در ازدواج زوجين حضور داشته اند و نسبت به رابطه زوجيت زوجين شهادت دهند، كه اين شاهدان ازدواج مي بايست عاقل و بالغ باشند. شاهدان مي توانند با شهادت خود، صحت ازدواج زوجين را تاييد نمايند ، پس چناچه يكي از زوجين شاهد بيشتري داشته باشد، دادگاه به نفع او راي صادر مي نمايد چرا هريك از شاهدان نسبت به زوجيت زوجين قسم ياد كرده اند، و در صورتي از نظر تعداد مساوي باشند، دادگاه با قرعه كشي، دست به انتخاب نفري مي زند كه بايد نسبت به رابط زوجيت زوجين قسم بخورد، . چناچه كسي با وجود شاهدان بيشتر، نسبت به رابطه زوجيت قسمي ياد نكند، در اين صورت سنديتي رابطه زوجيت ندارد و ساقط خواهد بود.

در اينجا به بيان شهادت شاهدان خواهيم پرداخت :

 

بايد عاقل و بالغ باشد شاهدان زوجيت وگرنه تعارضي نسبت به شهادت آن شاهدان واقع خواهد شد. شاهدان طرفين بايد خصوصيات ايمان، عدالت، طهارت، حافظه قوي و حس قوي، عدم نفع شخصي را داشته باشد، اصولا شهادت شاهدان در صورتي مي توانند بر رابطه زوجيت صحه بگذارند كه اين چنين خصوصياتي را داشته باشند، دادگاه در غير اين صورت بايد شاهداني خاصي را براي اثبات رابطه زوجيت برگزيند. اثبات عدالت شهود لازم است، شهادت به عدالت لزومي ندارد چنانكه يكي از شهود به عدالت و ديگري به فسق شهادت دهد، شهادت بر فسق لازم بوده.

مهم ترين دليل براي اثبات زوجيت اقرار به زوجيت است كه محكم ترين دليل رابطه زوجيت نيز مي باشد. برخلاف فقهاي اهل تسنن، شهادت شاهدان نمي تواند رابطه زوجيت را اثبات كند بخاطر اين كه به هنگام عقد ممكن است كه شاهدي وجود نداشته باشد و همين كار مي تواند اثبات رابطه زوجيت را با مشكل كند. در اين مرحله بايد از امارت و ادله ديگر براي اثبات رابطه زوجيت استفاده كرد.

 

د) سوگند 

 

در مقايسه با ساير ادله، ضعيف ترين دليل سوگند به شمار مي رود. سوگند به دو قسم، سوگند مدعي و منكر تقسيم مي شود، سوگند مدعي كارايي چنداني ندارد و براي اثبات رابطه زوجيت محدود بوده است، در اين نوع قسم ، قسم استظهاري منظور نگرديده اند و قسم جزء بينه مخالف ماده قانوني ۲۳۰ قانون آيين دادرسي مدني است. در دعاوي مالي يا مربوط به مال دو مرد يا دو زن مي توانند شهادت دهند، و در قانون مشخص شده، اگر خواهان نتواند بينه شرعي را اقامه كند بنابراين مي تواند با شهادت يك مرد يا دو زن سوگند ادعاي خود را براي مورد اثبات كند.

اين چنين ماده اي مطابقتي در دعاوي غيرمالي يا غيرمال ندارد و جاي خال شاهدي را خواهان مي تواند با قسم پر كند. رابطه زوجيت مي تواند با قسمي انكار شود، بخاطر اين كه مي توان رابطه زوجيت را با انكاري منكر شد و مي توان براي نكاح طلاق و رجوع سوگند شرعي براي رد دعواي زوجيت از ماده ۲۷۱ قانون آيين دادرسي مدني استفاده كرد. سوالي كه در اينجا مطرح مي شود اين است كه حال اگر منكر به مدعي يك قسم بتي را ارجاع دهد، آيا رابطه زوجيت براساس يك قسم بايد به اثبات برسد و آيا مي توان چنين قسمي را به مدعي رد كرد؟ البته مشخص است كه منع قانوني چنين امري ندارد و اين امر توسط ماده ۱۳۲۶ قانون مدني نيز ثابت شده است پس بنابراين مدعي عليه مي تواند منكر مدعي اسقاط دين يا تعهد يا نحوه اجراي آن باشد، و مي تواند در مورد دعوي براساس قسم مدعي حكم صادر كند.

 

 در خصوص اثبات رابطه زوجيت پرونده هاي وجود داشته كه با توجه بدين امر كه اين موضوع از موضوعات خاص و منحصر به فرد بوده است بهترين اقدام در مراجعه با چنين پرونده هاي مراجعه به وكلاي پايه يك دادگستري متخصص در اين زمينه بوده است.

موسسه حقوقي حامد اميري وكيل خانواده اصفهان با اخذ وكالت و ارائه مشاوره در زمينه اثبات زوجيت آماده خدمات رساني به شما عزيزان خواهد بود.

 

 

 

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.